Wanneer je een vallende ster ziet mag je een wens doen wordt wel eens gezegd. En dat je dit dan ook moet doen voordat ze weer verdwenen is. Als je weet dat de Perseïden met een snelheid van om en bij de 22000 km/uur onze dampkring binnen razen, is dat misschien al een reden waarom je wens nooit zal uitkomen. Immers, het eerste wat je doet wanneer je een meteoor door de nachtelijke hemel ziet klieven, is ‘Whaaaaw heb je die gezien?’ roepen. En in die tijd is ze dus al lang verdwenen. Nee, wij houden het liever wetenschappelijk en zeggen dan ook ‘meteoren’ in plaats van ‘vallende sterren’. De naam ‘vallende ster’ komt trouwens gewoon van het feit dat men vroeger dacht dat er een ster van de hemel leek te vallen. Mede omdat ze, gemiddeld, wel de helderheid van de voor ons met het oog zichtbare sterren hebben.
www.astranova.nl
De meest bekende meteorenzwerm is toch wel die van de Perseïden. Ieder jaar rond 12 augustus kunnen we genieten van tientallen meteoren per uur. In de beste omstandigheden kunnen we dan ook meer dan 80 meteoren per uur zien. Dat deze zwerm veel bekender is dan de Geminiden, die in december te zien zijn, heeft natuurlijk te maken met het warme weer. Want ook de Geminiden laat gedurende het hoogtepunt meer dan 80 meteoren zien.
Maar als je kan kiezen tussen een terrasje of een knus veldbedje tijdens een zwoele zomernacht of in de ijzige vrieskoude naar boven te turen, is de keuze snel gemaakt…
Als in een sneeuwstorm
Al die stukjes gruis en steen, die we meteoroïden noemen, komen op een hoogte van gemiddeld 100 km onze atmosfeer binnen gevallen en lichten door de wrijving heel even op. Dat is het lichtspoor dat we zien. Deze lijken ook uit één en hetzelfde punt te komen aan de hemel en noemen we de radiant. Dit komt omdat de aarde doorheen de wolk van steen en gruis gaat. Je kan dit het best vergelijken met als je ‘s avonds in de winter met de auto door een sneeuwbui rijdt. De koplampen verlichten de sneeuw (de wrijving met de atmosfeer) en doordat de sneeuw valt (snelheid van de meteorenzwerm) en de auto er doorheen rijdt (snelheid van de aarde), lijkt het alsof de sneeuw uit één en hetzelfde punt komt gevallen (de radiant).
Terug naar de Luysmolen
We willen je hier graag meer over vertellen. En dat kan. We keren terug naar de plaats waar onze eerste activiteit plaats vond. Tijdens het maximum op zondag 12 augustus, kan je namelijk aan de Voorste Luysmolen in Bocholt meer te weten komen en genieten van de Perseïden. De nieuwe uitbaters stellen, speciaal voor het ECNS en haar bezoekers, de Luysmolen open die avond. In deze mooie donkere omgeving zullen we kunnen genieten van dit jaarlijks astronomisch gebeuren. Je bent welkom vanaf negen uur ‘s avonds. Maar echt donker is het pas vanaf een uur of tien. Je brengt best wat warme kledij (of een dekentje) mee. En als je geen stijve nek wil krijgen kan je ook een matrasje, ligstoel of veldbedje meebrengen. Op die manier doe je het zoals de echte astronomen en heb je de meeste kans om meteoren te zien. Alleen moet je er voor zorgen dat je niet in slaapt valt….
Houd zeker onze website in de gaten. Mocht het weer tegenvallen, dan gaat de activiteit niet door en laten we je dit zeker weten.
1 ping
[…] Volgende ActiviteitDe Perseïden […]