De weersvoorspellingen leek afgelopen vrijdag een beetje gokken. Toch waren velen optimistisch en het leek er op dat we na het optrekken van het ochtend grijs een stralende Zon te zien zouden krijgen. De beste voorspellingen waren voor het oosten en noordoosten van het land. De telescopen werden dan ook allemaal opgesteld op de speelplaats van het Agnetendal in Peer.
Maar naarmate het uur van de waarheid naderde, werd duidelijk dat we het begin van de eclips alvast niet zouden meemaken. Maar het ECNS zou zichzelf niet zijn mocht ze geen alternatief programma hebben. Daarom werd er een leuk vragenspel opgezet en dit ging, hoe kan het ook anders, over de Zon. Terwijl het natuurfenomeen zich boven onze hoofde afspeelde, trachtten de vier klassen die passeerden de verschillende vragen op te lossen. Voor de ene ging dat al makkelijk dan de andere. Maar de manier waarop we dit deden was alleszins weer leuk. En ook de leerkrachten ontsnapten niet aan het vragenvuur.
Daarnaast stonden ook allerlei reflectie-materialen opgesteld. Deze zouden worden gebruikt om het over de energie die de zon produceert te hebben .Zouden, want de Zon liet zich van geen kanten zien. Of toch? Jawel hoor, net tijdens het maximum van de eclips, speelde de lage bewolking voor filter. Plots klonk er een luid “Ja, daar! de Zon!”. En inderdaad, zonder een eclipsbrilletje op te moeten zetten en toch zonder gevaar, konden we genieten van de prachtige smiley die op dat moment te zien was. Het blijft moeilijk uit te leggen dat dit fenomeen iets met je doet, maar de reacties die op dat moment naar voren kwamen, bevestigen dit alleen maar. Natuurlijk werden alle smartphones en fototoestellen boven gehaald om dit mooie moment vast te leggen.
Na een vijftal minuutjes was het weer voorbij en speelde de bewolking weer voor spelbreker. Maar dat kon de pret anderzijds niet drukken. Er werd over van alles en nog wat uitleg gegeven. En de vragen bleven zoals altijd maar komen.
Omdat het dan toch een keertje moet ophouden, is het wel handig dat je op een school staat waar de bel meedogenloos luid klinkt om de leerlingen er weer aan te doen herinneren dat de lessen nog steeds doorgaan. Of de leerlingen dat leuk vonden, is weer een ander verhaal. Maar dit verhaal was, ondanks het slechte weer, toch weer één om niet te vergeten. Meer foto’s vind je op zoals steeds op www.facebook.com/ECNS1
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.